نگاهی به فیلم جان دار /روایتی ضد قصاص با خلق موقعیت دراماتیک کثیف

نقد و بررسی و خلاصه داستان و موضوع فیلم جان دار ، معرفی بازیگران و عوامل پشت صحنه فیلم جاندار

دو کارگردان جوان با اولین اثر خود، یعنی فیلم سینمایی جان دار، به بخش نگاه نو جشنواره فجر راه یافته اند. حسین امیری دوماری و پدرام پور امیری که پیش از این سه فیلم کوتاه ساخته بودند؛ امسال در اولین فیلم سینمایی خود به تهیه کنندگی کامران مجیدی و البته حمایت های مادی و معنوی جناب رضا میرکریمی به سراغ سوژه نخ نما شده و کلیشه ای سینمای ایران، یعنی قصاص رفته اند. سوژه ای که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، به کرات و به اشکال گوناگون و در فیلم های مختلف و به سبک و سیاق گوناگون بیان گردید و بار دیگر بر یکی از کارکردهای سینمای کنونی در ضدیت با احکام و حدود الهی و … متذکر شد؛ کارکردی که در فیلم سینمایی جان دار، به یکی از سیاه ترین صورت های ممکن و در عین حال یکی از کثیف ترین حالت ها، بیان و تصویر سازی می شود؛ حالتی کثیف که به موجب آن فرد قصاص کننده از برای رضایت و گذشت از حق قصاص خود، می خواهد تا خواهر قاتل از همسر خود طلاق بگیرد و به عقد و ازدواج او درآید!

داستان فیلم سینمایی جان دار، در مورد پسر یک خانواده است که در شب عروسی خواهر ناتنی خود، مرتکب قتل برادر خواستگار سابق او می شود و این اتفاق آبستن حوادث تازه ای در این خانواده می گردد که مهمترین آن شرط رضایت برادر مقتول مبنی بر طلاق دختر خانواده و ازدواج با اوست. البته روایت ضد قصاص اثر در اینجا به شدت کثیف می شود و این کثیفی با مراجعه دخترک عروس به نزد اولیای دم ادامه پیدا می کند و این گونه است که اسما (دخترک عروس)   به نزد یاسر (برادر مقتول) رفته و قول ازدواج با وی را پس از بدنیا امدن بچه را می دهد؛ اما یاسر خواهان سقط بچه است و …

البته باید توجه داشت که فیلم سینمایی جان دار از لحاظ سینمایی، فیلمی است که با ادبیات سینمایی مناسبی شروع می شود و کلیشه ای ادامه پیدا می کند و اگر چه دارای یک موقعیت دراماتیک خوب است که امکانات زیادی به فیلمساز برای پیشبرد درام می دهد، اما با این همه به طرز فاجع باری تمام می شود تا یکی از بدترین پایان های جشنواره را در ذهن مخاطب سینمایی خود رقم بزند و عنوان پایان خیلی باز را شایسته این اثر سینمایی سازد و این گونه است که سکانس آخر فیلم اصلا شبیه هیچ کدام از سکانس های قبلی فیلم کارگردانی نشده و گویی فیلمسازان اثر نیز تردید داشته اند که آیا این چنین سکانسی قرار است پایان فیلم ضد قصاص ایشان باشد!

«جان دار»، هم چنان برایم نام فیلم بی معناست، جان دار یعنی چه؟!، چه کسی جان دار است، چه کسی نیست؟ امسال سال اسامی بی معنا و بی ربط به فیلم‌هاست و سیمرغ بلورین این بی ربطی به «جان دار» تعلق می‌گیرد. خود فیلم «جان دار» نیست و توان به پایان خط رسیدن را نداشته و در نیمه راه از نفس می‌افتد.

در هیاهوی فیلم‌های مریضی که به سندروم روایت‌های بی سرانجام گرفتارند، «جان دار» هم فراموش خواهد شد، انگار گوری دسته جمعی به وجود آمده و تمام این آثار به قصد خودکشی خودشان را از ارتفاعی بلند به آغوش هم نوعانِ بی جانشان پرتاپ می‌کنند.

متتقد : حسین جواهریان

***

امیری و پورامیری، دو فیلمساز حدود ۲۵ ساله و فارغ التحصیل دانشگاه سوره هستند. فیلمنامه را نیز خودشان با همراهی محمد داودی نوشته‌اند. داودی در فیلم، در نقش کوتاهِ وکیل جمال ظاهر شده است. از او امسال فیلمنامۀ قصر شیرین را نیز در جشنواره داشتیم (با محسن قرائی). حامد بهداد در هر دو اثر بازی کرده است.

فیلم جان‌دار را می‌توان در ژانر «فلاکت» دسته‌بندی کرد. این نوع ژانر، مخصوص به سینمای ایران است و به زحمت بتوان آن را در جای دیگری از دنیا پیدا کرد. فیلم همچنین در مقولۀ عداوه الشرع می‌گنجد. فیلم‌هایی که اساساً برای ضدیت با شرع مقدس و قوانین مترقی اسلام دسته‌بندی می‌شوند. و در اینجا حق قصاص که موضوع محوری فیلم است.

موضوع دیگری که در حاشیه به آن حمله می‌شود، جواز شرع مقدس برای تعدد زوجات است. رحمان میرشکاری (مسعود کرامتی) مطابق فیلم، دو نوبت ازدواج کرده است. از همسر دوم و مرحوم او، دو فرزند به یادگار مانده: اسماء (باران کوثری) و وحید (علی شادمان). همسر نخست یعنی ثریا (فاطمه معتمد آریا) نیز صاحب دو فرزند است: نعیم (حامد بهداد) و جمال (محمد محمدعلی). حامد بهداد در کنفرانس خبری فیلم به طور تلویحی اشاره کرد که یکی از دلایلی که فیلمنامه را پذیرفته، مفهوم دو همسری و عدم مدیریت پدرِ خانواده (مسعود کرامتی) است.

در کنفرانس خبری فیلم، پدرام پورامیری در پاسخ به سؤال بنده در خصوص وجه تسمیۀ فیلم گفت: نام فیلم، ترکیبی از “جان + (چوبۀ) دار” است. یعنی زندگی + مرگ! آقایان، شمشیر را از رو بسته‌اند و به حکم ضروری دین کمر بسته. عرض خود می‌برند و زحمت ما می‌دارند.

اما فیلم، دو فریب اساسی دارد که با مدد بازی‌های هنرپیشگان، موفق می‌شود همراهی برخی از تماشاگران ناآگاه را برانگیزد و آنها را بفریبد. اولین فریب این است که اگر کسی باید غیرتی می‌شد و مجلس عقدکنان را به هم می‌زد، یاسر (جواد عزتی) بود، یعنی خواستگار پیشین اسماء. چرا مسعود (علیرضا مهران) برادر او، باید بدون اطلاع یاسر این فضاحت را مرتکب شود؟ این کینۀ شتری که فیلمنامه‌نویسان برای مسعود فرض کرده‌اند، از کجا آمده است!؟ آیا مسعود که همسر و فرزند خردسال دارد، می‌تواند اینطور عمل کند!؟

زد و خوردهای ابتدای فیلم، بی‌جهت طولانی شده و پنج دقیقه از زمان فیلم به آن اختصاص یافته تا بهانۀ کافی به دست جمال دهد که چاقو به دست گرفته، به مسعود حمله کند. کارگردان همچنین صحنۀ درگیری را به بیرون از خانه کشانده تا حق دفاع مشروع را نیز از جمال سلب نماید. در حالیکه در قانون مجازات اسلامی، مسعود قطعاً مهاجم است و ضارب او نه تنها قصاص نمی‌شود بلکه خونش هدر است. یعنی مسعود حتی دیه هم ندارد.

در مادۀ ۱۵۶ از قانون مجازات اسلامی (مصوب ۱۳۹۲) آمده است که فرد می‌تواند «در مقام دفاع از نفس، عرض، ناموس، مال یا آزادی تنِ خود یا دیگری، در برابر هرگونه تجاوز یا خطر فعلی یا قریب الوقوع با رعایت مراحل دفاع، مرتکب رفتاری شود که طبق قانون جرم محسوب می‌شود». در ادامه چهار شرط لازم برای جواز ذکر شده است: دفاع ضروری باشد، خوف عقلایی در میان باشد، مرتکب خودش متجاوز نباشد، توسل به قوای دولتی ممکن نباشد. همچنین در تبصرۀ سوم از این ماده آمده است:

تبصره ۳- در موارد دفاع مشروع، دیه نیز ساقط است جز در مورد دفاع در مقابل تهاجم دیوانه که دیه از بیت المال پرداخت می‌شود.

بنابراین، مطابق قاعدۀ «الخائنُ خائف»، سماجت مسعود در نزاع اصلاً توجیه ندارد. و همچنین عدم مشارکت میهمانان عقد که این نزاع در نزدیکی آنها رخ می‌دهد. بنابراین، بنده به عنوان یکی از مخاطبان فیلم، نمی‌توانم این سکانس را باور کنم. این صحنه‌ها فقط در ذهن بیمار برخی فیلمنامه‌نویسان ممکن است رخ دهد، نه در عالم واقع.

فریب دوم فیلم، انتقال قیمومت فرزند مقتول از مادر به عمو (جواد عزتی) است. نویسندگان در این مورد کاملاً تجاهل نموده و مطابق آنچه که در فیلم‌های هالیوودی دیده‌اند، عمل کرده‌اند! حتی در فیلم‌های امریکایی نیز اینطور نیست که بدون دعوت قیم به دادگاه، بتوانند قیمومت را از او بگیرند. فیلم توضیح نمی‌دهد که قیمومت مادر، چطور به عمو منتقل شده. فقط می‌بینیم که عمو (یاسر = جواد عزتی) یک برگه به مادر می‌دهد و او قبول می‌کند که قیمومت را از دست داده است! همان برگه است که باعث می‌شود یاسر به منزل رحمان (مسعود کرامتی) بیاید و برای ازدواج با زن عقد کرده (باران کوثری) مدعی شود.

کارگردانان توضیح دادند که چون مادر، شغل خودش را از دست داده پس عمو می‌تواند قیم باشد!! به یاد کرامر علیه کرامر (۱۹۷۹) افتادم که چون داستین هافمن بی‌کار می‌شود، مادر حق حضانت می‌یابد. اما در ایران نه‌تنها اینطور نیست بلکه در اصل ۲۱ از قانون اساسی ایران، حمایت از زنان سرپرست خانواده و اعطای قیمومت به آنها، از وظایف دولت است. دقت کنید که این موضوع در اصل ۲۱ از قانون اساسی آمده است و نه در یک مادۀ فرعی و ناشناخته.

در کنفرانس مطبوعاتی کارگردانان نتوانستند به شبهۀ حقوقی بنده و دو نفر دیگر از حاضران پاسخ دهند. اولاً مادۀ قانونی‌ای که طبق آن عموی طفل توانسته قیمومت را از مادر بگیرد بلد نبودند. در حالیکه ماده ۳۵۴ قانون مجازات اسلامی بر خلاف آنها است.

ثانیاً در جواب سؤال شفاهی اینجانب که مادر چطور به دادگاه دعوت نشده، پدرام پورامیری گفت: «در اینجا باید به فیلمنامه و کاراکتر فیلم رجوع کنیم. چرا به قانون داریم رجوع می‌کنیم؟ یاسر در فیلم، آدمی است که هیچکس نمی‌تواند جلوی او بایستد. او همۀ زمام امور را دست گرفته است و هر جوری هست، می‌تواند کار خودش را انجام دهد.» (نشست خبری فیلم جاندار، سایت آپارات، دقایق ۴۳ و ۴۴).

به عبارت دیگر، سخن کارگردان این است که دادگاه مطابق آیین دادرسی مادر را به دادگاه دعوت نمی‌کند چون زور یاسر (جواد عزتی) از قوه قضائیه هم بیشتر است! چه منطق قوی و مستدلی! حتی شیطان ملعون هم با اینکه جن است تا این حد مبسوط الید نیست که اینها یاسر را در خیالات خودشان بالا برده‌اند.

یکی دیگر از سؤالاتی که در کنفرانس خبری فیلم، تهیه کننده (کامران مجیدی) را به لکنت انداخت این بود که سرمایۀ فیلم از سوی محمد امامی (از متهمان فساد و اختلاس در صندوق فرهنگیان) تأمین شده است. آقای مجیدی گفت که نیمی از سرمایه از من است اما نیمی دیگر از علی اسدزاده. بابک جوادی (از سینما ژورنال) ادامه داد که اسدزاده شریک محمد امامی است. کامران مجیدی این موضوع را انکار نکرد و ترجیح داد سکوت کند.

این فیلم بی‌شرف‌تر از آن است که بخواهیم در موردش صحبت کنیم. زیرا مشابه نقش یاسر در این فیلم، در سینمای ایران سابقه ندارد. یعنی کسی که در مورد لزوم طلاق دادن یک زن شوهردار صحبت کند تا بتواند با او عقد نماید. فیلمساز می‌خواهد بگوید که حق قصاص است که این شخص را به این حد از وقاحت رسانده. نخیر آقایان! وقاحت شخصیت یاسر، از تخیلات بی‌شرمانۀ شما می‌آید و نه از واقعیت. این فیلمنامه با این تخلفات قانونی، فقط می‌تواند از سوی شیطان به دوستانش وحی شده باشد: وَ إنَّ الشَّیَاطِینَ لَیُوحُونَ إلَی أوْلِیَائِهِمْ (انعام / ۱۲۱).

منتقد : امیر اهوارکی

***

نشست پرسش و پاسخ فیلم «جان دار»

نشست پرسش و پاسخ فیلم «جان دار» با حضور پدرام پور امیری، حسین امیری دوماری (نویسندگان و کارگرانان)، حامد بهداد، جواد عزتی، گیتی قاسمی، علی شادمان، امیر احمد قزوینی (بازیگران)، هانیه بساتینی (برنامه ریز و دستیار اول کارگردان)، احسان وحید (مدیر تولید)، حسین فرضی زاد (مجری طرح)، محمدرضا دلپاک (صداگذار)، هومن بهمنش (مدیر فیلمبرداری) کامران محمدی (تهیه کننده)، بابک کریمی طاری(طراح صحنه) و دیگر عوامل فیلم و با اجرای فرزاد حسنی برگزار شد.

پدرام پورامیری در ابتدای نشست بیان کرد: ممنون که فیلم ما را دادید و از ته قلبم می خواهیم فیلم را دوست داشته باشید و اگر خوب بوده باشد ری اکشن های مثبت خود را به ما بدهید.

حسین امیری هم در ابتدای نشست گفت: امیدوارم حال خوبی که سعی کرده بودیم، انتقال دهیم را انتقال داده باشیم. جا دارد یادی از دوستانی که جایشان در این نشست خالی است کنم. خانم معتمدآریا، باران کوثری، دهقانی و امیر محمدی به دلایلی نتوانستند در این نشست حاضر شوند اما دوست داشتیم در کنار ما باشند.

پورامیری در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه در قصه فیلم مشکل با قصاص حل می شود، توضیح داد: در فیلم حادثه محرکی وجود دارد تا آدم ها خودشان را نشان دهند، شکل زیست آنها به هم می ریزد و دو گانگی به وجود می آید. در این فیلم قانون مهم نیست، مهم آدم هایی هستند که دوست دارند زندگی کنند یا بمیرند.

حسین امیری درباره انفعال نقش باران کوثری در فیلم گفت: فکر می کنم آنچه در فیلمنامه وجود دارد نشان دهنده تردیدی است که کارکتر در فیلم دارد و او را به وضعیتی می برد که نمی تواند تصمیم درستی در زندگی بگیرد.

امیری در مورد سکانس های پر خشونت و پیچیده فیلم گفت: فیلمنامه این فیلم دو سالی است که با کمک پدرام و محمد داوودی در حال نوشته شدن است و این فیلم نتیجه فعالیت این مجموعه است.

امیری در پاسخ به سوالی در مورد اپیدمی شدن ساخت فیلم هایی نظیر ابد و یک روز با تم خشونت و بحران در خانواده گفت: فیلمسازی در سبک رئالیسم اجتماعی از زمان خانم بنی اعتماد باب شده و ما هم تصمیم گرفتیم چنین فیلمی را در این سبک بسازیم. هدف مان هم به تصویر کشیدن بدبختی ها نبود بلکه یک قصه را به تصویر کشیده ایم.

پورامیری در پاسخ به این سوال گفت: فیلم در اوایل هیچ مشکلی ندارد اما در ادامه با به وجود آمدن بحران های متعدد افراد چهره واقعی خود را نشان می دهند.

پورامیری در پاسخ به سوالی در مورد بد تمام شدن فیلم گفت: اگر به دیالوگ های سکانس آخر گوش بدهیم می فهمیم که جمال چه تصمیمی گرفته است،  جمال به عقیده ما با دیالوگ هایی که در دادگاه و در ملاقات آخر گفت، تکلیف فیلم را روشن کرد و نشان داد که حاضر نیست کسی با بی عدالتی رو به رو شود. این پایان اما برآمده از کنش های شخصیت های این فیلم است. برای ما سخت نبود که صحنه اعدام را بسازیم اما تصمیم گرفتیم این گونه فیلم را به پایان برسیم.

گیتی قاسمی در پاسخ به سوالی در مورد بازی کردن در نقش زن های فرودست و متفاوت بودن بازی اش گفت: من به دنبال دیدن شخصیت هایی هستم که می خواهم بازی شان کنم. من هر نقشی که می خواهم بازی کنم را در درون خودم زندگی می کنم و این درد را واقعا در خودم ایجاد می کنم تا بتوانم آن را درک کنم.

فاطمه معتمدآریا نیز در پیام صوتی کوتاهی که از پاریس برای این نشست فرستاده بود، گفت: اینکه که کنار هم نشسته‌اید و درباره فیلم جان دار که برای خودم یکی از بهترین فیلم ها بوده صحبت می کنید، خوشحالم.  نمی دانم جای شما پیش من خالی است یا جای من پیش شماست اما متاسفم که در کنار شما نیستم و نمی توانم به سوال هایتان پاسخ دهم. آرزوی بهترین ها را برای شما، فیلم جان دار و سینمای ایران می کنم.

محمدی- تهیه کننده درباره پرسش خبرنگاری  مبنی بر پول های کثیف برای سرمایه گذاری فیلم ها در سینمای ایران بیان کرد: خیلی شفاف می گویم ۵۰ درصد سرمایه فیلم توسط من و ۵۰ درصد بقیه توسط علی اسدزاده که از سال ۸۷ سرمایه گذار بوده اند تامین شده است. ضمن اینکه تمام صحبت هایی که در این زمینه است بی اخلاقی و فرافکنی است و اگر بخواهید تهمت بزنید می توانیم از مراجع ذی صلاح اقدام کنیم.

حامد بهداد نیز در این باره بیان کرد: من نمی دانم که چه کسی چه مجوزی از ارشاد دارد. ابتدای امر فیلمنامه می آید و از جایی به بعد می خواهیم معنای فیلم اجتماعی را که دغدغه اش را داریم با فیلمنامه منطبق کنم. اغراق می کنم که یک ذره از مسائل اقتصادی یا بوروکراسی یا روابط پیچیده و پنهان و این موضوع ها بی خبرم و از خواندن فیلمنامه صرفا لذت می برم. این دو کارگردان سن شان کم بود و سه بار با خودشان فیلمنامه را روخوانی کردم و فکر می کردم مبادا گوشه ذهن این دو کارگردان جوان این سوء تفاهم پیش بیاید که نگاه بالا به پایینی نسبت به آنها دارم.

در ادامه نشست پرسش و پاسخ فیلم «جان دار»، امیری در مورد بازی فاطمه معتمدآریا در این فیلم و اینکه آیا او انتخاب اولش برای این نقش بوده یا نه، گفت: اولین انتخاب ما حتما خانم معتمدآریا بود و روی کاغذ ایشان را انتخاب کرده بودیم.   خیلی از ایشان ممنونیم که پیشنهاد ما را پذیرفتند.

هومن بهمنش در پاسخ به سوالی در شبهات مالی ساخت این فیلم، گفت: وزارت ارشاد برای صدور پروانه ساخت سرمایه‌گذار را شناسایی می کند و کارگردان و تهیه کننده فیلم آن فرم را امضا می کنند و بعد کار شروع می شود. اینکه وزارت ارشاد پروانه ساخت فیلمی را صادر کند به چه معناست؟ ما در کشوری هستیم که صدور پروانه ساخت فیلم یا حتی پروانه داشتن یک مغازه با مسائل دیگری همراه است.

پورامیری در پاسخ به سوالی در مورد شخصیت پردازی و فیلمنامه نویسی قوی کار و پایان نه چندان صریح آن گفت: ما فقط به دنبال ایجاد یک همزاد پنداری در مخاطب بودیم و چندان به مسائل دیگر توجه نکردیم. با این حال خوشحالم که شخصیت پردازی و فیلمنامه نویسی مورد توجه قرار گرفته است.

امیراحمد قزوینی بازیگر این فیلم در مورد حضورش در این فیلم گفت: کار کردن با این گروه قوی انرژی زیادی از من گرفت چون باید پا به پای بزرگان این فیلم برای یاد گرفتن می دویدم.

هانیه بساتینی در مورد کار کردن با دو کارگردان فیلم اولی گفت: خیلی پروژه لذت بخشی بود و با وجود اینکه با دو کارگردان فیلم اولی کار کردم، اما چون این دو کارگردان جوان می دانستند که از کار چه می خواهند توانستیم پروژه خوبی را به سرانجام برسانیم.

جواد عزتی درباره بازی اش در این فیلم بیان کرد:  معمولا اولین چیزی که بازیگر بعد از دیدن یک فیلم به آن فکر می کند این است که کار درستی انجام داده در این فیلم بازی کرده است یا نه. به عقیده من فیلم تکمیلی است و درباره پایان آن چند انتقاد شنیدم و شاید من هم منتقد آن باشم اما انتخاب دوستان بود که سکانس ها را رقم می زد اما در مجموع  خوشحالم که جواد عزتی در این فیلم هست.

شادمان،  بازیگر این فیلم نیز درباره نقش اش گفت: وقتی فیلمنامه «جان دار» را خواندم بالای آن نوشتم ماشاالله دهه ۷۰. زیرا آرزوی من بود که نسل من وارد سینما شود و فکر می کنم ما سه نفر(من و دو کارگردان فیلم) سن مان روی هم به  ۷۰ سال نرسد اما حالم خوب است و این برایم کافی است.

دلپاک صداگذار نیز گفت: خوشحالم در کنار چنین تیم جوانی بودم. دوست داشتم سوالات تخصصی در این جلسات باشد و در همه جای دنیا عوامل مطبوعات تخصصی دارند و خوب بود پرسشی درباره ویژگی های فیلمبرداری در این فیلم پرسیده شود. ۳۰ سال است که در جشنواره فجر هستم و فکر می کنم در این دوره سوال هایی که باید، پرسیده نمی‌شود.

حسین امیری دوماری نیز در بخش دیگری از این نشست با بیان اینکه نمی دانیم به چه گناهی فیلم «جان دار» در بخش سودای سیمرغ نیست، گفت: این موضوع مهم نیست اما از تمام عوامل فیلم که هر کدام به نوبه خود درجه یک هستند، قدردانی می کنم.

او درباره صداگذاری در فیلم نیز گفت: یک صداگذار قرار است تصویرجا مانده فیلم را به آن اضافه کند و پلان هایی که فیلمبرداری نشده را با صدا در فیلم طراحی کند. ما تلاش می کنیم گوش های تازه ای برای مخاطب طراحی کنیم، گوش ۳۶۰ درجه می بیند و ما سعی کردیم پردازش های جدیدی در این زمینه داشته باشیم. به جز دیالوگ صداهای دیگری به فیلم اضافه می شود. ما همیشه از گوش شنیداری بازیگر جلو می رویم.

کریمی طاری- طراح صحنه نیز بیان کرد: این تجربه در این فیلم آنقدر برایم جذاب بود و انقدر پر از پتانسیل بودند که ما وادار می کردند بدویم و به عشق آنها تلاش کردیم اتفاق خوبی را رقم بزنیم.

امیراحمد قزوینی بازیگر این فیلم در مورد حضورش در این فیلم گفت: کار کردن با این گروه قوی انرژی زیادی از من گرفت چون باید پا به پای بزرگان این فیلم برای یاد گرفتن می دویدم.

پدرام پورامیری در پاسخ به سوالی در مورد کسب قیمومت توسط عمو از یکی از والدین گفت: قیمومت با حضانت فرق دارد و بستگان نزدیک می توانند با مراجعه به دادگاه قیمومت را برعهده بگیرند.

او همچنین در پاسخ به سوالی در مورد اسم فیلم گفت: جان به معنای زندگی و دار برای مرگ است که ترکیب آن ها می شود جان دار.

در بخش دیگر نشست، احسان وحید مدیر تولید در مورد پول های کثیف که ممکن است وارد این فیلم شده باشند گفت: خانم معتمدآریا و خانم کوثری از من برگه قرارداد سرمایه گذاری را گرفتند تا مطمئن شوند آقای امامی در این فیلم هیچگونه دخل و تصرفی نداشتند.

پدرام پورامیری هم در پایان گفت: این فیلم به شدت فیلم سختی بود و پیش تولید بسیار سختی هم داشت. من از تمام عوامل این فیلم تشکر می کنم.

عوامل فیلم جاندار

بازیگران: فاطمه معتمدآریا، حامد بهداد، جواد عزتی، باران کوثری، مسعود کرامتی، علی شادمان، محمدعلی محمدی، امیراحمد قزوینی، علیرضا مهران و صادق ملکی

تهیه‌کننده: کامران مجیدی فیلمنامه‌نویس: حسین امیری دوماری، پدرام پورامیری و محمد داودی مدیرفیلمبرداری: هومن بهمنش چهره‌پرداز: عباس عباسی طراح صحنه و لباس: بابک کریمی طاری تدوین: بهرام دهقانی صدابردار: طاهر پیشوایی صداگذار: محمدرضا دلپاک موسیقی: امیر توسلی جلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیک جلوه‌های ویژه بصری: فرید ناظرفصیحی عکاس: اردلان آذرمی