شربت اندانسترون در کودکان برای چیست
شربت اندانسترون در کودکان برای چیست
فهرست مطالب
اندانسترون خوراکی در بیماران بالغ برای از بین بردن استفراغ و حالت تهوع شیمی درمانی با دوز بالای سیس پلاتین (بزرگتر مساوی ۵۰ میلی گرم) و پرتو درمانی و یا حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی تجویز می شود.
اندانسترون تزریقی (تزریق وریدی) برای جلوگیری از حال تهوع و استفراغ ایجاد شده در اثر شیمی درمانی با دوز بالای سیس پلاتین (برگتر مساوی ۵۰ میلی گرم) و یا بعد از عمل جراحی تجویز می شود.
اندانسترون نباید برای هرگروه سنی از کودکان بیمار که دارای حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی هستند تجویز شود.
در بیماران سالمندی کمتر از ۶۵ سال اثربخشی و تحمل پذیری اندانسترون در درمان حالت تهوع و استفراغ بعد از شیمی درمانی و پرتو درمانی مانند افراد جوان است.
مطالعات بالینی کمی درباره درمان با اندانسترون در افراد سالمند وجود دارد و برای آن ها پیشنهاد نمی شود.
نحوه مصرف اندانسترون
حال تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و پرتو درمانی :
میزان از بین برندگی حالت تهوع و استفراغ با توجه به میزان دوز مصرفی در شیمی درمانی و پرتو درمانی متفاوت است.در شیوه مصرفی میزان دوز اندانسترون باید روزانه بین ۸تا۳۲ میلی گرم متغیر باشد.
در بیماران تحت درمان با شیمی درمانی و پرتو درمانی :
اندانسترون به صورت های خوراکی (قرص و شربت ) شیاف و تزریق وریدی تجویز می شود.
برای بیشتر بیمارانی که تحت شیمی درمانی و یا پرتو درمانی قرار میگیرند ۸ میلی گرم اندانسترون یه صورت تزریق وریدی و یا عضلانی تجویز می شود و بلافاصله بعد از آن بیماران باید هر ۱۲ ساعت مقدار ۸ میلی گرم اندانسترون خوراکی مصرف کنند.
درمان با اندانسترون خوراکی :
۱ الی ۲ ساعت قبل شروع درمان مقدار ۸ میلی گرم و ۱۲ ساعت بعد ۸ میلی گرم دیگر تجویز شود.
موارد منع مصرف اندانسترون
در صورت حساسیت داشتن به اندانسترون و یا سایر ترکیبات آن.
در صورت حساسیت به گیرنده های اختصاصی آنتاگونست ۵-HT3 ( مانند گرانیسترون – دولاسترون)
منع مصرف به همراه آپومورفین
موارد احتیاط مصرف اندانسترون
در بیمارانی که در آن ها حساسیت به دیگر گیرنده های اختصاصی آنتاگونیست ۵-HT3
در کودکان بیماری که تحت شیمی درمانی کبدی قرار می گیرند، برای عدم ایجاد اختلالات کبدی مصرف این دارو باید با نظارت دقیق انجام گیرد.
منبع : داروسازی اکسیر