رسوایی های جنسی سیاستمداران فرانسوی +عکس
آزار و اذیت جنسی و روابط نامشروع یک پای ثابت رسواییهای سیاسی در فرانسه بودند. از قرن پیش تاکنون بارها رسانههای فرانسوی و بینالمللی گزارشهایی درباره فساد اخلاقی حاکم بر نخبگان سیاسی فرانسه منتشر کردهاند.
فهرست مطالب
- آزار و اذیت جنسی و روابط نامشروع یک پای ثابت رسواییهای سیاسی در فرانسه بودند. از قرن پیش تاکنون بارها رسانههای فرانسوی و بینالمللی گزارشهایی درباره فساد اخلاقی حاکم بر نخبگان سیاسی فرانسه منتشر کردهاند.
- رسواییهای جنسی؟ مگر چه عیبی دارد؟
- با موتور در راه دیدار با معشوق
- «برای این لحظه متشکرم»
- “آقای ۵ دقیقه”
فروتنی، خاکی و مردمی بودن شعاری بود که فرانسوا اولاند در آغاز ریاست جمهوری خود در فرانسه پیشه کرده بود. با این همه به نظر میرسد که او از مقاصد خوب اولیه خود اینک فاصله گرفته باشد.
اکنون گفته میشود که اولاند آرایشگری شخصی به خرج دولت دارد. روزنامه فرانسوی “کانار آنشنه” گزارشی در این مورد منتشر کرده و اشپیگل آنلاین آلمان نیز با برداشتهایی از آن به شرح ماجرا پرداخته است.
بر اساس این گزارش که متعلق به چاپ روز چهارشنبه ۱۳ ژوئیه (۲۳ تیر) است اولیور ب.، آرایشگر شخصی اولاند که مجاز به صحبت کردن در این باره نیست ماهانه از راه صاف و مرتب کردن موی رئیسجمهور ۹۸۹۵ یورو در میآورد.
به گزارش این روزنامه فرانسوی، او در مه سال ۲۰۱۲ قراردادی به عنوان “آرایشگر شخصی رئیسجمهور” امضا کرد؛ قراردادی که رونوشتی از آن منتشر شده است.
ظاهرا درآمد اولیور ب. تا پایان مدت مقرر در قرارداد در مجموع نیم میلیون یورو است.
از قرائن امر پیداست که کاخ الیزه این مبلغ را پرداخت کرده، به عبارت دیگر این مبلغ از مالیاتهای مردم تأمین شده است.
رسواییهای جنسی؟ مگر چه عیبی دارد؟
سه سال پیش دومینیک استراوس کان (عکس راست) به اتهام تجاوز جنسی به خدمتکار یک هتل در دادگاهی در نیویورک محاکمه شد. امروز او به اتهام “پااندازی و قوادی” روی صندلی اتهام یک دادگاه فرانسوی نشسته است. ظاهرا این موضوع برای فرانسویها چندان اهمیت ندارد: بر اساس یک همهپرسی، ۴۴ درصد از شهروندان فرانسه میتوانند تصور کنند که کان دوباره به عالم سیاست برگردد.
با موتور در راه دیدار با معشوق
رابطهی فرانسوا اولاند و هنرپیشهی فرانسوی ژولی گایه که مجلهی “کلوزر” چندی پیش فاش کرد، در نوع خود جنجال برانگیز بود. در آن زمان این مجله عکسهای دیدارهای پنهانی اولاند و گایه را در ۷ صفحهمنتشر کرد. یکی از این عکسها رئیسجمهور را بر ترک موتور نشان میداد که عازم خانهی معشوق خود است. اولاند در رابطه با این رسوایی از خود دفاع کرد و گفت “رسانهها باید به حریم زندگی خصوصی من احترام بگذارند.”
«برای این لحظه متشکرم»
ولی این تمام ماجرای رسوایی اولاند نیست. شریک زندگی او والری تریرویلر که روزنامهنگار برجسته و متمولی است، پس از جدایی از اولاند، کتابی با عنوان “برای این لحظه متشکرم” روانهی بازار کرد و در مورد زندگی با او، دشنامهایی که نثار ارتش فرانسه میکرد، دروغهایی که در خصوص رابطهاش با گایه به او گفته بود و همچنین تلاشهای اولاند برای از سر گرفتن رابطه با او گزارشهای مبسوطی داده است.
“آقای ۵ دقیقه”
به ژاک شیراک، رئیسجمهور دیگر فرانسه، “آقای ۵ دقیقه، با دوش” هم میگفتند. ظاهرا همسر این “آقای ۵ دقیقه”، از تمام ماجراهای عشقی او با خبر بوده است. یک بار، وقتی یکی از این معشوقهها شبی به منزل شیراک تلفن کرده و سراغ او را گرفته، همسر او در کمال خونسردی گفته که او واقعا نمیداند، “شیراک شبها کجا است!”
پنج سال پس از اینکه دومینیک استراس ــ کان بهجرم تعدی جنسی در نیویورک دستگیر شد، ۱۷ وزیر برجسته سابق فرانسه در نامهای خواهان پایان آزار جنسی در عرصه سیاسی این کشور شدند.
نامه این ۱۷ زن سیاستمدار معترض به انحطاط اخلاقی فضای فعالیت سیاسی فرانسه چنین آغاز میشود: «ما بهدلایل مختلف وارد سیاست شدهایم، ما از ایدههای مختلف دفاع کردهایم، اما اکنون بر این نظر هستیم که نگاه جنسی دیگر جایگاهی در جامعه ما ندارد. این مصیبت منحصر به جهان ما نیست، اما عرصه سیاست باید بهعنوان یک الگو باشد».
۹ آوریل (۲۰ اردیبهشت) دنیس باوپین (Denis Baupin) سیاستمدار عضو حزب سبزهای فرانسه پس از اینکه یک ایستگاه رادیویی و یک وبسایت خبری در گزارشی مشترک از جرائم و آزار جنسی این سیاستمدار پرده برداشتند، وی از سمت خود بهعنوان نائبرئیس پارلمان استعفاء داد.
وبسایت فرانس اینتر مدیاپارت (France Inter-Mediapart) با استناد به شهادتهای هشت زن ــ شامل اعضای پارلمان، مقامات محلی و حزب سبزها ــ گزارش داد که این اتهامات علیه باوپین به اواخر دهه ۱۹۹۰ برمیگردند. باوپین این اتهامات را رد کرده وعده داد که علیه آنچه اتهاماتی برای بدنام ساختنش میخواند، به مبارزه برخیزد.
افشای رسواییهای باوپین بار دیگر نگاهها را معطوف به مسأله آزار و اذیت جنسی در عرصه سیاسی فرانسه و بالاخص فرهنگ سکوتی کرد که قربانیان را از گزارش آزار و اذیتهای جنسی بازمیدارد.
یک روز پس از استعفای باوپین، میشل ساپین (Michel Sapin)، وزیر دارایی فرانسه و یکی از متحدین نزدیک فرانسوا اولاند، بالاخره به رفتار «نامناسب» در مقابل یک خبرنگار زن اعتراف کرد. وی دو بار قبلاً آزار فیزیکی و کلامی این خانم خبرنگار را رد کرده بود.
البته ساپین اصرار داشت که «نیت جنسی» نداشته است اما با توجه به اینکه چند ساعت قبل تمام اتهامات را رد کرده و تهدید به تعقیب قضایی کسانی که آنها را تکرار میکردند، کرده بود، مورد تمسخر عموم قرار گرفت.
این رویداد منجر به انتشار طوماری در سال ۲۰۱۵ با عنوان «پنجهات را از روی من بردار» شد. این طومار توسط چندین خبرنگار زن حوزه سیاسی امضاء و در روزنامه لیبراسیون (Libération) منتشر شد.
در آخرین اعتراضی که در نشریه دو دیمانش (Le Journal du Dimanche) منتشر شد، چندین سیاستمدار ردهبالای زن اعلام داشتند «بهمانند تمام زنانی که قبلاً نیز به محیط منحصراً مردانه اعتراض کردهاند، ما نیز باید متحمل نگاه جنسی شده و با آن بجنگیم. این زنان نیستند که باید خود را با این محیط وفق دهند، بلکه رفتار برخی مردان باید تغییر یابد».
در این نامه با درخواست پایان دادن به روزهای گذشته چنین نگاشته شده است: «کافی است. مصونیت باید پایان یابد … ما بهصورت منظم تمام اظهارات آلوده به نگاه جنسی، موضعگیریها و رفتار نامناسب را رد خواهیم کرد. ما تمام قربانیان آزار و اذیت و تجاوزهای جنسی را تشویق میکنیم بهصورت علنی درباره آن سخن گفته و شکایت کنند».
در نامهای اعلام شده مشکل واقعی نبود تمهیدات قانونی نیست، بلکه مسأله ناتوانی در اجرای این قوانین است. امضاء کنندگان گفتهاند: «امروز، زرادخانه قضایی وجود دارد اما قوانین بهقدر کافی اجراء نمیشوند. قانون کار از کارمندان حمایت میکند، اما بدان احترام نمیگزارند. زنان کمی شکایت میکنند شکایات بسیار کمی به محکومیت میانجامند».
البته آزار و اذیت جنسی و روابط نامشروع یک پای ثابت رسواییهای سیاسی در فرانسه بودند. از قرن پیش تاکنون بارها رسانههای فرانسوی و جهان گزارشهایی درباره فساد اخلاقی حاکم بر نخبگان سیاسی فرانسه منتشر کردهاند. پرونده استراس کان یکی از این نوع رسواییها است که در چند سال اخیر گریبان فضای سیاسی فرانسه را گرفت.
دومینیک استراس ــ کان
دومینیک استراس ــ کان (Dominique Strauss-Kahn) اقتصاددان، حقوقدان و سیاستمدار فرانسوی و عضو حزب سوسیالیست فرانسه است. وی از ۱ نوامبر ۲۰۰۷ تا ۱۸ مه ۲۰۱۱ ریاست صندوق بینالمللی پول را بهعهده داشت.
دومینیک در یک محله ثروتمندنشین در پاریس متولد شد. پدر وی ژیلبر استراس ــ کان یک حقوقدان یهودی و مادرش مسیحی کاتولیک و از یک خانواده سفاردی یهودی اهل تونس بود.
بهنوشته روزنامه فرانسوی لو فیگارو، «میشل روکار»، نخست وزیر اسبق فرانسه در اظهاراتی گفته است که دومینیک استراس کان آشکارا یک بیمار روانی است.
در آن زمان، اظهارات روکار در پی افشای چندین مورد از تلاشهای استراس ــ کان برای تجاوز به زنان خبرنگار، منشی، ارباب رجوع، خدمتکار در موقعیتهای مختلف نشان دهنده تأیید این جرایم تلقی شد.
دومینیک ساعت ۱۶ و ۴۰ دقیقه بعدازظهر شنبه ۱۴ مه سال ۲۰۱۱ به وقت نیویورک، توسط دو مأمور پلیس فرودگاه جان اف. کندی که وارد هواپیمای آماده پرواز «ایر فرانس» شدند بازداشت شد.
بازداشت او بهاتهام سوءاستفاده جنسی از یک خدمتکار زن در هتل “سوفیتل” در نیویورک که محل اقامت دومینیک استراس ــ کان بوده، انجام گرفت. او همچنین بههمراه ۱۲ نفر دیگر به کمک برای برگزاری مهمانیها با حضور روسپیها در بروکسل، پاریس و واشنگتن متهم شد.
“جید”، روسپیای بود که در دادگاه گفت که به او ۵۰۰ یورو دادند تا از بلژیک به پاریس به یک مهمانی برود که در آن چندین روسپی دیگر حضور داشتند و استراس کان مهمان اصلی آن محفل بود.
یکی از اتهامات دیگر علیه استراس ــ کان اتهام قوّادی برای مهمانیها در هتلی در شهر “لیل” بود که وی در ژوئن ۲۰۱۵ از این اتهام تبرئه شد.
فلیکس فاور
“فلیکس فاور”، رئیس جمهور فرانسه از سال ۱۸۹۵ تا زمان مرگ ناگهانیاش در سال ۱۸۹۹ بود. او از سال ۱۸۶۵ عضو لژ فراماسونری “گراند اورینت فرانس” بود. اما ماجرای مرگ او عجیب و مورد تعجب همگان بود. او در ۱۶ فوریه سال ۱۸۹۹ در کاخ الیزه (کاخ ریاست جمهوری فرانسه) و در حالی که در دفترش مشغول آمیزش جنسی “مارگاریت استاینهیل”، زنی ۳۰ساله بود، جان داده بود.
گزارشها و گمانهزنیهای مختلفی درباره نحوه دقیق مرگ فلیکس وجود دارد، اما گزارش رسمی از این ماجرا توسط محافل رسمی منتشر نشده است.
برخی حتی این گمانه را مطرح کردند که او شاید توسط مخالفانش مسموم شده باشد. روزنامه “ژیل بلا” در فوریه ۱۸۹۹ بهطنز نوشت نوشت: «فلیکس فاور در حالی که سرحال بود درگذشت، در واقع او از شدت و زیادی سرحال بودن درگذشت».
آندره لو توکه و مهمانیهای «باله صورتی»
ماجرای «باله صورتی» یکی از جنجالیترین رسواییهای جنسی در بین سیاستمداران فرانسوی است. در سال ۱۹۵۹ یک روزنامه در گزارشی فاش کرد که آندره لو توکه، رئیس وقت مجمع ملی فرانسه در محل اقامت رسمی خود در خارج از پاریس «پارتی»های آنچنانی برگزار کرده است.
بر اساس این گزارش، مهمانیهای فوق در نهایت با حضور حتی دخترانی ۱۴ساله به یک پارتی سادومازوخیستی (آزارگری ــ آزارخواهی جنسی) منجر میشد.
این سیاستمدار ۷۳ساله یکدست به “جرائم اخلاقی” محکوم شد که علاوه بر او شماری از بازرگانان مطرح و کنتسهای رومانیایی هم در این ماجرا دخیل بودند.
فرانسوا میتران و دختر مخفیاش
روزنامه “پاری ماچ” در سال ۱۹۹۴ در گزارشی افشا کرد که فرانسوا میتران، رئیس جمهور وقت فرانسه یک دختر ۲۰ساله مخفی بهنام “مازارین” دارد که فرزند او و معشوقهاش “آن پینگو” است.
این موضوع باعث رسوایی میتران شد، چون که او در آن زمان متأهل بود و علاوه بر آن پنهانکاری او در این زمینه نیز جنجال برانگیز شد.
نگرانی میتران برای پنهان نگهداشتن این ماجرا از دید رسانهها، یکی از انگیزهها و دلایل وی برای شنود غیرقانونی مکالمات بهبهانه مبارزه با تروریسم بود.
زمانی که میتران در سال ۱۹۹۶ درگذشت، در مراسم تشییع جنازه او، مازارین و پینگو بههمراه دانیل، همسر میتران و همچنین دو فرزند پسرش شرکت کردند.
در سال ۲۰۱۴، “هراون فورسن”، یک سیاستمدار ۲۵ساله سوئدی فاش کرد که او فرزند رئیس جمهور سابق (میتران) و کریستینا فورسن، یک روزنامهنگار سوئدی است که با رئیس جمهور سابق فرانسه رابطه داشت.
فردریک میتران، برادرزاده فرانسوا میتران (رئیسجمهور سابق)
رسوایی اخلاقی بار دیگر در سال ۲۰۰۵ در خانواده میتران اتفاق افتاد، البته این بار کمی موضوع جدیتر بود؛ فردریک میتران، برادرزاده فرانسوا میتران، رئیس جمهور سابق فرانسه و نویسنده و مجری تلویزیون بود. او در خاطرات خود درباره بانکوک تایلند از تمایل جنسی خود به جنس مذکر نوشت.
او نوشت: من به پول دادن به پسران عادت کردم. وفور پسران جوان، بسیار جذاب و سهل الوصول مرا در شرایطی قرار داد که در مقابل میل خود مقاومت نکنم یا آن را پنهان نکنم.
اما این افشاگری به شغل او لطمهای وارد نکرد و او تا سال ۲۰۱۲ بهعنوان وزیر فرهنگ فرانسه فعالیت کرد.
“مارین لوپن”، سیاستمدار مشهور و رهبر جبهه ملی فرانسه در سال ۲۰۰۹ در اظهاراتی که از طریق تلویزیون پخش شد، فردریک میتران را به داشتن رابطه جنسی با پسرانی که به سن قانونی نرسیده بودند متهم کرد.
فدریک قبل از آن از رومن پولانسکی که در آمریکا بهاتهام تجاوز به دختری ۱۳ساله تحت تعقیب بود، علناً دفاع و حمایت کرده بود.
قاتل زنجیرهای روسپیها
در سال ۲۰۰۲، “پاتریس آلگر”(Patrice Alegre)، یک قاتل زنجیرهای به حبس ابد محکوم شد. جرم او کشتن روسپیهایی بود که در پارتیهایی در دادگاه “تولوز” شرکت کرده بودند.
بر اساس گزارشهایی که منتشر شد، گفته میشد که بسیاری از مقامات دولتی فرانسوی از این قاتل سریالی حمایت میکردند. این قاتل اعتراف کرده بود که مقامات ارشد شهر تولوز به او دستور برخی قتلها را صادر کرده بودند تا اینکه از باجخواهی مصون بمانند.
جورج ترون
جورج ترون، شهردار دراویل و عضو سابق دولت فرانسه در ماه مه سال ۲۰۱۱ به آزار و تجاوز جنسی علیه دو همکار خانم خود متهم شد.
این پرونده علیه ترون در سال ۲۰۱۳ بهدرخواست دادستان و بهدلیل شواهد ناکافی رد شد. در دسامبر سال گذشته بهطرز تعجبآوری اعلام شد که عضو سابق دولت فرانسه بازنشسته خواهد شد.
ترون گفت که این پرونده بهخاطر عداوت با یکی از خویشاوندان مارین لوپن که آن موقع اعلام کرد که ترون را بهخاطر افترا تحت تعقیب قرار خواهد داد، به دادگاه کشانده شد.
نیکلا سارکوزی
نیکلا سارکوزی رئیسجمهور سابق فرانسه است که در روز ۱۶ مه ۲۰۰۷ بهعنوان رئیس جمهور فرانسه برگزیده شد. او در همهپرسی ۶ مه ۲۰۱۲ و در مرحله دوم انتخابات از فرانسوا اولاند شکست خورد و این پست را به او واگذار کرد.
وی متولد ۲۸ ژانویه ۱۹۵۵ در پاریس است. پدر وی مجارستانی و مادرش یهودی فرانسوی است. پدرش ناشر و مادرش وکیل بود.
سارکوزی بهاتهام فساد بازداشت شد، وی روز سهشنبه اول ژوئیه ۲۰۱۴ (دهم تیر) خود را به اداره ضدفساد پلیس فرانسه در نزدیکی پاریس معرفی کرد، در مجموع شش پرونده علیه آقای سارکوزی که در سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ رئیس جمهور فرانسه بود در جریان است.
همچنین در سال ۲۰۱۰، گمانهزنیهایی درباره اینکه سارکوزی و همسرش، کارلا برونی سارکوزی، هرکدام دارای روابط جنسی با زن و مرد دیگری هستند، منتشر شد.
دیلی تلگراف نوشت که شایعاتی درباره روابط جنسی خارج از ازدواج این دو، نخست در سایت اجتماعی توییتر به گوش رسیده بود که در پی آن، گزارشی در مجله “دو دیمانش” آن را قویتر کرد.
براساس این گزارش، نخستین توییتها در سایت توییتر بیان میکرد که خانم برونی، روابط عاشقانهای با بنیامین بیولی موسیقیدان و برنده اخیر یک جایزه موسیقی در فرانسه برقرار کرده است.
سپس توییتهایی درباره سارکوزی فرستاده شد که بهظاهر این بار آرامش را کنار «چانتال جوانو»، وزیر محیط زیست ۴۰ساله خود که قهرمان کاراته هم هست، یافته است.
فرانسوا اولاند
فرانسوا اولاند رئیس جمهور فعلی فرانسه است. او در روز شش مه ۲۰۱۲ با کسب ۵۱ درصد از آرای مردم فرانسه در دور دوم انتخابات، به ریاست جمهوری فرانسه برگزیده شد.
در پایان دهه ۷۰ فرانسوا اولاند با سگولن رویال آشنا میشود که بهمدت بیش از سی سال شریک زندگیاش میشود و از او چهار فرزند دارد. آنها ازدواج را بورژوایی دانسته و ازدواج نکرده بودند و حتی محدود به قانون اتحاد مدنی فرانسه (PACS) هم نبودند. در سال ۲۰۰۷ رسماً از یکدیگر جدا شدند. از سال ۲۰۰۶ والری تریروایلر شریک زندگی فرانسوا اولاند شد. این اولین بار است که شریک زندگی رئیس جمهور فرانسه بههنگام پذیرش مسئولیت، همسر رسمی وی نیست.
مجله فرانسوی “کلوزر” نوشت که فرانسوا اولاند با یک هنرپیشه زن این کشور بهنام “ژولی گیه” رابطه دارد و این نشریه در این زمینه تصاویری نیز در اختیار دارد. پایگاه اینترنتی کلوزر در ۷ صفحه به موضوع ارتباط رئیس جمهور ۵۹ساله و تصاویر وی با گیه پرداخت. گیه که هم در سینما و هم در تلویزیون فعال است و ۲ فرزند دارد، در سال ۲۰۱۲ در یکی از تبلیغات ریاست جمهوری اولاند حاضر شد و در ماه مارس در پی انتشار شایعاتی درباره خود و اولاند شکایتی از این نشریه تسلیم مقامات قضایی کرد.
سلام واقعا سایت زیبایی دارید مرسی از خدمات شما