بیوگرافی حسین رسولی قهرمان پرتاب دیسک +عکس
در جریان مسابقات دوومیدانی قهرمانی جوانان آسیا حسین رسولی، hosein Rasoli در ماده پرتاب دیسک موفق شد با پرتابی به طول ۶۲.۲۹ متر ضمن شکستن رکورد مسابقات قهرمانی آسیا به مدال طلا دست یابد.
بیوگرافی و زندگینامه حسین رسولی
فهرست مطالب
حسین رسولی متولد سال ۱۳۷۸ در استان مرکزی است و از ۱۲ سالگی ورزش را شروع کرده و از سال ۹۵ رشته پرتاپ دیسک را به صورت حرفه ای دنبال می کند. حسین رسولی که در چند ماه اخیر خودش را به عنوان یک پدیده در ماده پرتاب دیسک معرفی کرده، در روزهای اخیر در رقابت های قهرمانی جوانان آسیا خوش درخشید.
این پرتابگر جوان با رکورد ۶۲.۲۹ متر توانست به عنوان قهرمانی آسیا دست پیدا کند و علاوه بر کسب مدال طلا رکورد قاره کهن را هم جابجا کرد.
از رسولی به عنوان جانشین احسان حدادی در آینده ای نزدیک نام برده می شود و خودش هم اعلام کرده به زودی بالای ۶۵ متر پرتاب خواهد کرد.
حالا در روز پایانی رقابت های قهرمانی آسیا کمیته برگزاری مسابقات حسین رسولی را به عنوان برترین ورزشکار مسابقات معرفی کرده است.
حسین رسولی اصالتا اهل کجاست
حسین رسولی اهل روستای خمارباغی شهرستان کمیجان استان مرکزی است.
رسولی در مورد اینکه مسئولان استان اراک قول حمایت داده بودند اما خبری از آنها نشد؟ گفت: با صفر رفتم و طلای بازیهای آسیایی را گرفتم. اولین مدال تاریخ استان مرکزی بود اما مسئولان استان آمدند، عکسهایشان را گرفتند و رفتند. هیات دوومیدانی هم یک حواله ۳۰ میلیون تومانی به من نشان داد و عکسهایشان را گرفتند اما هنوز مبلغ آن را به حسابم واریز نکردهاند. گفتند منتظر باشید. اگر این مدال برای استان ارزش ندارد، بگویند تا استانم را عوض کنم چون هیچ تغییر در زندگی من ایجاد نکرده است. البته مردم خیلی خوشحال شدند و انگیزه دادند اما نمیدانم بیتوجهی مسئولان تا کی ادامه دارد.
روابط عمومی فدراسیون دو و میدانی، در پایان هجدهمین دوره مسابقات قهرمانی جوانان آسیا، حسین رسولی قهرمان پرتاب دیسک ایران و رکورد دار پرتاب دیسک این دوره از مسابقات از سوی کمیته برگزاری مسابقات و هیأت ارزیابی ورزشکاران کنفدراسیون دو و میدانی آسیا به عنوان بهترین ورزشکار مرد جوان آسیا انتخاب شد تا افتخار بزرگی در کارنامه درخشان تیم ملی دو و میدانی جوانان اعزامی به این مسابقات ثبت شود.
مدال طلای حسین رسولی بازیهای آسیانی هانگژو
حسین رسولی با پرتاب ۶۲.۰۴ متری موفق شد مدال طلا بازییهای آسیایی را کسب کند و احسان حدادی با رکورد یک متر کمتر به مدال نقره رسید تا ایران دو مدال خوش رنگ و دور از انتظار کسب کند.
حسین رسولی در بازیهای آسیایی هانگژو و در رقابت با احسان حدادی مدال طلای پرتاب دیسک را به دست آورد تا در اولین حضور خود در این بازیها تنها طلای دوومیدانی ایران در بازیهای هانگژو را کسب کند.
رسولی در مورد کسب مدال طلا در اولین حضورش در بازیهای آسیایی به ایسنا گفت: جمعیت زیادی در ورزشگاه بودند و حس میکردم نفس رقبایم بخاطر آن جو سنگین بالا نمیآید اما استرس نداشتم و حتی از این شلوغی انرژی میگرفتم. فقط بخاطر آسیبی که در سینهام داشتم، فکرم درگیر بود. بخاطر این آسیب ۱۵ روزی تمرین نکرده بودم و دو روز قبل از مسابقه تمرین خیلی آرامی انجام دادم و ۴۰ متر انداختم. با این حال میدانستم بهترین نتیجه را میگیرم چون رکوردهایم خوب بود.
رسولی دلیل خداحافظی خود را بیتوجهی مسئولان فدراسیون در زمان ریاست هاشم صیامی عنوان کرد و گفت: اصلا درآمدی نداشتم و صفر صفر بودم. قراردادی هم نداشتم و تقریبا پسم زده بودند. باید شغلی دست و پا میکردم اما در نتیجه صحبتهای آقای سپهرزاد با فدراسیون برایم اردویی در تهران فراهم کردند تا نزدیکش باشم. تصمیم گرفتیم با شرایط سخت خودمان را نشان دهیم و به اینکه فدراسیون کاری برایمان میکند یا نه، اهمیت ندهیم.
او با بیان اینکه خیلی تنهایی، بیمهری و درد کشید است اما همه چیز دست به دست هم داد تا به خوشرنگترین مدال برسد، ادامه داد: در اردو اتاقم سوسک داشت و غذا استامبولی و کشک بادمجان میدادند. برای کشورهای اسلامی هم در طول یک سال سرجمع دو اردوی ۱۵ روزه در شیراز رفتم که هزینههایش را خودم دادم و فدراسیون فقط هتل را هماهنگ کرد. بقیه روزها در شهرستان بودم که دایره پرتاب و باشگاه بدنسازی نداشتم. ماساژور و فیزیوتراپی نبود و آسیبهایم روی هم تلمبار میشد و هر روز درد جدیدی میگرفتم. روزها تمرین و شبها در اسنپ کار میکردم تا مایحتاج روزمرهام را تهیه کنم. با این شرایط ورودی بازیهای کشورهای اسلامی را به دست آوردم اما منجر به نتیجه نشد. امسال گفتم باید محل تمرینم ثابت باشد و با مربی کار کنم.
حقوق و درآمد مهدی رسولی چقدر است
رسولی با بیان اینکه قبل از بازیهای آسیایی شرایط برایم خیلی بد بود، ادامه داد: هر وقت میخواستم صحبت کنم و بگویم شرایطم بد است، مربیام آقای سپهرزاد میگفتند چیزی نگو، خودت را به حاشیه نبر و تمرینت را بکن. ما باید مدال بگیریم. به خاطر حرفهای مربیام کاری نمیکردم. با همان شرایط خیلی بد که اسنپ کار میکردم و کشک بادمجان میخوردم، تمرین کردم و نتیجهاش هم شد طلای بازی های آسیایی.
او افزود: قبل از بازیهای هانگژو چند قول از آقای افشین داوری سرپرست وقت فدراسیون گرفتم که گفتند اگر طلا بگیری به مدت یک سال ماهی ۳۰ میلیون تومان به تو حقوق میدهم. آقای داوری وقتی طلا گرفتم گفت صحبت کردهایم و ۲۰ میلیون تومان حقوق میدهیم. من هم قبول کردم. گذشت و از مسابقه برگشتم حقوق نداند و بعد هم آقای داوری رفت. آقای مبینی سرپرست جدید فدراسیون گفتند به تو ماهیانه ۲۰ تومان حقوق میدهیم و به بقیه هم ۱۵ میلیون میدهیم که البته حقوق را هم ندادند و امروز و فردا کردند.
من فقط تغذیهام ماهی ۲۴ میلیون میشود به غیر مکمل و موارد دیگر بعد در مورد ۱۵ میلیون صحبت کنم؟ اصلا در نظر گرفتن این حقوقها برای المپیک زشت است.
حسن رسولی در تاریخ ۳ آبان ۱۴۰۲ گفت : همان پاداشی که دوستان تعیین کردند دقیقا به درد چه کاری می خورد، من امروز که با شما صحبت می کنم هزاران مشکل دارم که اصلا نمی دانم باید با آنها چکار کنم! شما تصور کنید ۹۰۰ میلیون تومان به من پای سکو پاداش دادند با این مبلغ کدام مشکل را می توانید حل کنید؟ با این پول نهایتا می توان یک ماشین خرید و گرنه به درد هیچ کار دیگری نمی خورد! در حالی که برخی رشته ها علی رغم ناکامی و عدم موفقیت با یک نگاه ویژه به پاداش های میلیاردی رو به رو شدند!
من اصلا قصد مقایسه میان فوتبال و رشته های ورزشی را ندارم، اما خودتان قضاوت کنید وقتی به آنها حواله واردات خودرو می دهند اختصاص پاداش نهصد میلیون تومانی به من و بقیه کسانی که طلا آوردند چه مشکلی را حل می کند؟ آنها جدا از این پاداش های میلیاردی قراردادهای میلیاردی هم امضا می کنند که حداقل رقم قراردادشان ۲۵ میلیارد تومان است اما من امسال با باشگاه گل گهر قرارداد بستم که اگر تمام امتیازهای ممکن را بگیرم نهایتا ۱۲۰ میلیون تومان دستمزد خواهم گرفت حالا تصور کنید من با این دستمزد و این پاداش دقیقا چه کاری می توانم انجام دهم.
شاید باورتان نشود اما وقتی من هزینه های آماده سازی و مکمل های ورزشی ام را باید خودم پرداخت کنم این دستمزد جوابگوی زندگی من می شود؟ من ماهی حدود ۵۰ میلیون تومان به صورت میانگین هزینه مکمل های ورزشی مورد نیازم را پرداخت می کنم حالا شما یک حساب سرانگشتی بکنید من با دستمزد ۱۲۰ میلیون تومان در سال می توانم همانند یک ورزشکار حرفه ای در قاره آسیا یا اروپا خودم را در شرایط ایده آل حفظ کنم؟
من به جز این کار شغل دیگری ندارم، اما وقتی در زمستان میزان تمریناتم زیادتر می شود، مجبورم برای جبران هزینه های زندگی ام و خرید مکمل های ورزشی صبح ها تمرین کنم، شب ها در تاکسی اینترنتی کار کنم تا بتوانم هزینه های تمریناتم را به دست بیاورم چون هیچ خبری از حمایت و پشتیبانی درستی نیست به همین دلیل من نمی توانم دست روی دست بگذارم تا شرایط به همین منوال پیش برود.
از حق نگذریم مسوولان فدراسیون دو و میدانی به ویژه آقای داوری تا جایی که از دستش کار بر آمد برای حمایت من انجام داد، از زمانی که داوری به فدراسیون آمد شرایط برای من کمی تغییر کرد، کمک هزینه مسکن به من داده شد، برخی مشکلاتم حل و فصل شد اما نمی توان به این میزان حمایت بسنده کرد،رئیس فدراسیون در حد توانش به من کمک کرد او حتی با مسوولان استان مرکزی به شدت وارد چالش شد که باید حسین رسولی به مسابقات اعزام شود اما مسوولان استان مرکزی اعتقادی به من نداشتند و صرفا به واسطه اینکه من از آنها گلایه کرده بودم تاکید داشتند که من نباید به مسابقات هانگژو اعزام شوم که خدارو شکر من در این مسابقات با کمک خدا و دعای خیر مردم توانستم روی سکو بروم تا روسیاهی برای من نزد مردم باقی نماند.
هاشم صیامی در واکنش به انتقاد حسین رسولی مبنی براینکه هزینههای تمرینم با خودم بود تا اینکه آقای داوری سرپرست فدراسیون شد، اظهار داشت: رسولی دو یا سه مرتبه به بلاروس زیر نظر مربی اعزام شد. او مدتی با هادی سپهرزاد کار کرد و در زمان تمرین با سپهرزاد دچار آسیبدیدگی شدید شد و به ما اعلام کرد که دیگر با سپهرزاد همکاری نمیکند و درخواست مربی خارجی داد. این موضوع را در کمیته فنی مطرح کردیم و برایش مربی بلاروسی گرفتیم. مربی خارجی با وی در کیش به مدت ۵ ماه تمرین کرد و هزینه سنگینی نزدیک به ۴۰۰ میلیون پرداخت کردیم.
ساتین